• cover

    «Στεφανία, είναι ο καιρός να σκεφτείς, παιδί μου, το μέλλον σου. Τι θα κάνεις, μόνη θα μείνεις μια ζωή; Καλή η εργένικη ζωή και η καλοπέραση, όμως ο άνθρωπος χρειάζεται και ένα σύντροφο. Πέρασαν τα χρόνια, πρέπει να αρχίσεις να το βλέπεις πιο θερμά» .........

  • cover

    Κατεβαίνοντας τη σκάλα του αεροπλάνου κοντοστάθηκε, κοιτάζοντας με δέος τον γαλάζιο ουρανό, που τον στόλιζε ένα ουράνιο τόξο, απόμεινάρι της καλοκαιρινής μπόρας. Πολύχρωμα σχέδια πλημμύρισαν την καρδιά και το μυαλό της. Ένα ουράνιο τόξο! Η υπόσχεση του Θεού στους ανθρώπους, η υπόσχεση της ζωής στην ίδια. Λένε «όλο τον κόσμο γύρνα, η τύχη σου είναι μια ανάσα κοντά σου». Αυτό της θύμισε σήμερα ο ουρανός, το σύντομο παρθενικό ταξίδι της στον αέρα. Γύρισε, κοίταξε στα μάτια τον άντρα που στεκόταν πίσω της και διάβασε σ’εκείνα: Όλα γίνονται για κάποιο σκοπό. Το παρελθόν φαίνεται να παραχωρεί καλοπροαίρετα τη θέση του στο παρόν. Αγκάλιασε το! Καθετί που τελειώνει υπόσχεται μια νέα αρχή… Σαν να ‘ξερε, σαν να διάβασε μέσα στην ψυχή της…