• cover

    Ένα μυστικό θολό τοπίο, μια πρωινή δροσοσταλίδα σαν τον πρώτο καφέ της ημέρας να μου θυμίζει την πείνα μου για σένα. Πόσο ξεχωριστός είσαι, ένας άλικος έρωτας στον καμβά της μοναξιάς, εξάρτηση για μια απούσα πληγή. Ένα ταξίδι η ζωή κι εσύ το στήριγμα μου στη σιωπή, την ώρα που κρύβεται ο Θεός, ένας ανέραστος έρωτας φυλακτό για τη μούσα σου. Ο κύβος ερρίφθη κι εγώ δεν είμαι έτοιμη ακόμα, είμαι ένα βότσαλο στην άμμο, είμαι άνθη ρόδου που δεν πρόλαβαν να ζήσουν. Είμαι η αγάπη μέσα από τα μάτια δύο γυναικών, ο έρωτας στην αρχή του και στο τέλος του, είμαι όλα όσα έζησε η ψυχή μου.

  • cover