Αυτοέκδοση ηλεκτρονικών βιβλίων

Μία ηρωίδα λίγο αλλιώτικη, πιο εκκεντρική και πιο ανεξάρτητη... ειδικά από τη δημιουργό της

Κι εκείνη είχε αλλάξει πολύ όμως. Δεν ήθελε να βγει τα βράδια, ενώ μέχρι να ζήσει μαζί του, περίμενε πώς και πώς να στηριχτεί σε ένα μπαρ με κάποια φίλη της και να πιει τα ποτά της. Πολλά ποτά και πολλά τσιγάρα. Κάθε φορά και περισσότερα. Κάθε φορά και χειρότερα. Σφηνάκια, υποβρύχια και κεράσματα ήταν τα βράδια της.

Δεν περίμενε ποτέ τέτοια κίνηση από έναν άνθρωπο που έρχεται και φεύγει. Δεν περίμενε ποτέ μία τέτοια δέσμευση και ρήμαζε το μυαλό της για να βρει το γιατί. Στο κάτω- κάτω, τι σημασία είχε το γιατί;

«Τι σε νοιάζει ρε πας καλά; Από πού κι ως πού; Έκανε την επιλογή του και δεν ήσουν εσύ αυτή. Ξεκόλλα και κοίτα να περάσεις καλά.»

Την στιγμή που έγιναν ένα, κοίταξε ψηλά τον αστερισμό τους και του ψιθύρισε με την σκέψη της «ευχαριστώ». Δε γνωρίζω γιατί το έκανε, ούτε θέλησα να την ρωτήσω. Το συναίσθημα και μόνο μου ήταν αρκετό.

Η πρώτη φορά που βρέθηκαν ουσιαστικά μαζί, όπως θα βρισκόταν ένα ζευγάρι. Εκεί που ξεκίνησαν όλα. Η βάση της ιστορίας μας και της δικής τους.

Ωραίες οι περιλήψεις μα, αν δε διαβάσεις το βιβλίο, η περίληψη δεν θα σου δώσει το απαιτούμενο συναίσθημα ώστε να φτάσεις σε μία ολοκληρωμένη άποψη. Δείτε λοιπόν τις πράξεις και αφήστε απ' έξω την προκατάληψη.

Ο ήρωας μας, αν όχι ο πρωταγωνιστής. Ο λόγος που άνοιξε ο πόλεμος μέσα της και μέσα στην οικογένειά της. Λίγα λόγια για να έρθετε πιο κοντά του. Όχι να τον γνωρίσετε όμως. Μπορεί να ακούγεται απλό μα, με τον συγκεκριμένο άνθρωπο, είναι ίσως το πιο δύσκολο κατόρθωμα του κόσμου τούτου.

Μία μικρή εισαγωγή στο μυαλό της. Στο μυαλό εκείνο που διαδραματίζεται ο πόλεμος που καλείται να παρεβρεθεί. Μία παρουσίαση τόσο εξωτερική όσο και εσωτερική. Μία πρώτη εικόνα της ζωής της με τον απαγορευμένο καρπό.

Γκερίνα ή αλλιώς για την πλειοψηφία, Γκουέρνικα. Ο πόλεμος ενός μυαλού και η ατομική μάχη που καλείται να δώσει. Μία οικογένεια που καθιστά τις συνθήκες ακόμα πιο αντίξοες. Είναι η αρχή του τέλους ή μία νέα αρχή; Συντονιστείτε.

Κι εκεί που ίσως οι αναγνώστες μου θα περίμεναν επιτέλους κάτι ευτυχισμένο, η ζωή μου τους κάνει μία ανατροπή στην πλοκή της ιστορίας που ακολουθεί και, θα ακολουθεί. Δεν τελείωσε τίποτα. Όλα τώρα ξεκινούν.

Σημειώσεις προ τετραετίας, ξεχασμένες σε ένα τετράδιο. Μπορεί οι στόχοι του ανθρώπου να αλλάζουν; Αν ο τότε εαυτός μας, έβλεπε τον σημερινό, πόση ικανοποίηση θα έπαιρνε;

Είναι ένα μπέρδεμα σημειώσεων μαζί με συνέχεια του "τα τέρατά μου" τίποτα δεν είναι κυριολεκτικό αλλά ταυτόχρονα μπορούν να είναι και όλα. Αναλόγως πως θα αποφασίσεις να το διαβάσεις. Πόσο ανοιχτά θα έχεις τα μάτια σου και πόσο πιο ανοιχτό το μυαλό σου.

Είναι αυτά τα τέρατα που αποφάσισα να αποκαλύψω. Είναι ο λόγος που είμαι τόσο συναισθηματικά ασταθής. Είναι αναμνήσεις αρκετά φρέσκες που με δυσκολεύουν και δεν μπορώ να φτιάξω καινούριες. Είναι συναισθήματα που μπορεί να βιώσει κάθε γυναίκα δυστυχώς. Κάτω η κακοποίηση των γυναικών.

Ερωτήματα και απαντήσεις του μυαλού. Τόσο αυτόματα όσο και το να κατεβάσεις ταχύτητα πριν την επικίνδυνη στροφή. Τα τέρατά μας μπορεί να είναι οι φίλοι μας? Για μένα ίσως και οι καλύτεροι.

Αν μπορείς να βάλεις περίληψη στην ζωή, μπορείς κι εδώ. Θα ήθελα πολύ κάποιος να καταφέρει να δώσει μία περιγραφή του κειμένου μου. Ίσως να γίνεται από κάποιον αποστασιοποιημένο. Εγώ δεν μπορώ ή δεν θέλω. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα τι γίνεται μέσα μου.