Γελάτε, ε;

Φώτης Λούκας

Δωρεάν

Μια βύθιση σε χρόνους παλιούς με αγαπημένα πρόσωπα. Νοσταλγίες μιας παιδικής ηλικίας που ξεπεράστηκε από το χρόνο και το χώρο. Φωτογραφίες στιγμών που μπόρεσαν να χαραχτούν ανάγλυφα μέσα μας και που ίσως δεν θα σβηστούν εύκολα. Και γιατί να σβηστούν; Σιγά τον χώρο που καταλαμβάνουν. Άσε που όσο χώρο καταλαμβάνουν τον μετατρέπουν καμία φορά σε δάκρυα μιας μυστικής υπόγειας ευγνωμοσύνης, για όσους άθελά τους μας προσδιόρισαν στο σήμερα χαράσσοντας την παρουσία τους ή και την απουσία τους, σε κάποιες σκοτεινές κάμαρες του μυαλού μας. Ε, αυτές τις πολυκαιρισμένες κάμαρες του μυαλού μου ανοίγω καμία φορά και βγαίνουν έξω να πάρουν τον αέρα τους.